Inez en zo van Esther Waij
Inez is thuisblijfmoeder, maar niet om voor haar dochter van 13 te zorgen. Daar heeft ze gelukkig personeel voor. Zo heeft Inez haar handen vrij om te winkelen, te sporten, cosmetische behandelingen te ondergaan en nog wat meer te winkelen.
Inez en zo: het verhaal
Inez en haar man Oscar hebben een duidelijke taakverdeling: hij verdient het geld en Inez geeft het uit. Samen met haar dochter Jos (13) noemen ze hem vertederd 'Pap de flappentap'. Inez is een gelukkige thuisblijfmoeder, tot op een kwade vrijdag ze nonchalant een vraag stelt aan haar man Oscar. Een vraag die ze regelmatig stelt, en waarvan ze het antwoord al denkt te kennen: 'Ben je gelukkig?'
Verlaten door haar man
Tot Inez' ongeloof en schrik antwoordt Oscar 'Nee,' en voegt hij er nog aan toe dat hij wil scheiden. In no time heeft hij een goedkope woning voor Inez en hun dochter geregeld en is haar luxeleven abrupt voorbij.
Plotseling moet Inez voor zichzelf en haar dochter zorgen, terwijl ze tegelijkertijd worstelt met alle emoties en gedachten rondom deze donderslag bij heldere hemel. Als dan ook nog blijkt dat Oscar een nieuwe vriendin heeft, die zwanger is, slaan bij Inez de stoppen door.
Wat volgt is een heftig rouwproces, waarin Inez keurig alle fases doorloopt van ontkenning, woede en uiteindelijk aanvaarding. Maar woede voert de boventoon! Esther Waij noemt het boek zelf 'tragikomisch'. Hoewel het verhaal op zich wel tragisch is, vond ik het boek zeker niet uitgesproken komisch.
De woede spat van de bladzijden
Inez' woede spat gewoon van de bladzijden:
'Het ei in mijn keel barstte open. Het rotte wit deed me kokhalzen, de schaal sneed in mijn stembanden, rauw schold ik z'n huid vol, gele haat kolkte over hem heen. Dat we helemaal niet uit elkaar waren omdat hij zo nodig vrij moest zijn. Dat we uit elkaar waren omdat hij zo nodig vrij moest zijn. Dat we uit elkaar waren omdat hij, de vieze vuile klootzak, zich had laten vangen door een ander.'
Man verlaat vrouw voor vriendin in nieuw jasje
Het is de rauwheid waarmee Esther Waij Inez' gevoelens beschrijft die haar vertelling van het eeuwenoude thema 'Man verlaat vrouw voor vriendin' onderscheidt van andere chicklit.
Esther Waijs schrijfstijl is soms poëtisch, soms experimenteel en soms verwarrend. Het gebruik van verschillende lettertypes en lay-out ondersteunt de inhoud: als Inez' heel boos is, wordt dat bijvoorbeeld weerspiegelt in het lettertype en de vorm.
Bijvoorbeeld:
Inez en zo: niet makkelijk leesbaar
Ik vond het boek vrij moeilijk leesbaar: gedachten volgen niet altijd de grammatica en syntax regels van de Nederlandse taal. En Inez' gedachten zijn vaak ontredderd en emotioneel. Hoewel Esther Waijs stijl Inez emoties goed weergeeft, vond ik het niet prettig lezen. Ook de fragmentarische opbouw is even wennen.
Ik moest in het begin echt even doorbijten, maar op een gegeven moment was mijn interesse toch gewekt, en was ik benieuwd hoe het verder zou gaan met Inez. Een paar fragmenten zijn gewijd aan Inez' dochter Jos, haar buurvrouw Debbie, en de nieuwe vriendin van Inez' man: Judith. Deze zijn in dezelfde stijl geschreven, en geven welkome informatie over hun beleving. Maar omdat het maar zo'n 2 a 3 fragmenten zijn, voegen ze eigenlijk weinig toe. Het is te weinig om deze personen echt te leren kennen.
En wat er in Oscar omgaat komt de lezer niet te weten. Van mij hadden de karakters wel wat meer uitgediept mogen worden.
Inez en zo: anders dan anders
Het standaard protocol in dit soort boeken is dat de verlaten vrouw een make-over krijgt, een nieuwe baan, en vervolgens zeer gelukkig en succesvol wordt. Uiteraard krijgt haar ex dan spijt, maar dan is het te laat! Wraak is dan zoet. Noem me kleinzielig, maar ik lees graag hoe gerechtigheid geschied!
Maar halverwege het boek begon ik me af te vragen wanneer het tij in Inez' leven eindelijk zou keren. Haar sollicitatie mislukte, haar eigen bedrijf kwam maar niet van de grond, en de problemen met haar dochter werden eerder erger, dan beter.
Toch maakt Inez wel een ontwikkeling door: is ze in het begin volkomen ontredderd en beheerst door woede, in de loop van het boek accepteert ze de situatie en wordt rustiger.
Inez en zo: hoe loopt het af?
Maar het boek eindigt zonder happy end. Geen idee hoe het verder zal gaan: komt het goed met Inez' dochter? Zal haar bedrijf succesvol worden? Hoe ontwikkelt haar relatie met Oscar zich? Wat zal er gebeuren als Oscars liefdesbaby wordt geboren?
Inez als Thuisblijfmoeder
Het boek trok mijn aandacht omdat het om een thuisblijfmoeder ging die werd verlaten door haar man, met alle financiële consequenties van dien. De overheid hamert immers steeds op financiële onafhankelijkheid van vrouwen. Ik was benieuwd hoe Inez, als thuisblijfmoeder, dit ging oplossen. Maar het boek gaat eigenlijk weinig over Inez als thuisblijfmoeder: het gaat vooral over Inez als verlaten vrouw en de emoties die dat met zich meebrengt.
Al met al vond ik dat Esther Waij een bekend verhaal in een nieuw jasje had gegoten, maar persoonlijk vond ik de oude jas fijner lezen en bovendien bevredigender.
Inez en zo is het romandebuut van Esther Waij. Esther schrijft scenario's voor film en televisie (zoals Baantjer, IC, Costa! en Zoop)
Als ik het boek een rapportcijfer moest geven zou het een 7 worden, vanwege de originele stijl en vormgeving.
Praktische informatie over Inez en zo
Inez en zo is voor 10,99 te koop bij bol.com.
