Leve de burgertrut
Pleidooi voor Vrouwenkracht en gezin
Leve de burgertrut is een pamflet voor herwaardering van het werk van moeders in huis. Fleur Jurgens roept op tot respect voor de vrouw als hoedster van het gezin, en daarmee van het moreel van de hele maatschappij. Want 'beschaving wordt geleerd in de huiskamer'.
Feministen hebben kans laten liggen
De tweede golf feministen, eind jaren zestig, hebben volgens Fleur Jurgens eind jaren zestig een grote kans laten liggen: zij kozen er niet voor de krachten en eigenheid van vrouwen te benutten en hun vrouwelijke krachten te benadrukken, maar bepleitten een gelijkschakeling van vrouwen met mannen. Natuurlijke instincten als kinderen baren, zogen en opvoeden werden taboe. Het moederinstinct, het moedergevoel was volgens de tweede golf feministen verzonnen door de maatschappij, en niet biologisch bepaald. Vrouwen waren het slachtoffer van mannen en de maatschappij. In plaats van voor kracht te kiezen kozen de tweedegolf feministen ervoor slachtoffer te zijn, vindt Jurgens.
Powerfeminisme: minachting voor zorg en opvoeding en mannen
Anno 2007 heeft de tweede feministische golf geresulteerd in het Powerfeminisme dat vol minachting is voor de zgn. Moederschapsideologie waarin vrouwen zelf voor hun kinderen willen zorgen, en een slecht imago van het moederschap in het algemeen. Vrouwen die toch voor hun kinderen willen zorgen denken volgens de powerfeministen alleen maar dat ze een eigen keuze maken. Hun keuze is, volgens de powerfeministen, 'een schandalige vorm van onderwerping' en 'een acute vorm van verstandsverbijstering'.
Het feminisme is een karikatuur geworden van zichzelf: van keuzevrijheid is niet langer sprake. De plaats van de vrouw is op de arbeidsmarkt. Het moederschap is daarvoor slechts een vervelend obstakel.
Hierdoor zijn Nederlandse vrouwen hun kinderwens steeds langer gaan uitstellen, wat heeft geleid tot ontgroening. In combinatie met de vergrijzing ontwricht dit het hele land!
Vrouw moet keuzevrijheid hebben en mannen verdienen meer waardering
Fleur Jurgens pleit voor een moderne benadering van de vrouw die de keuzevrijheid heeft haar vrouwelijke natuur te volgen in plaats van te ontkennen. Volgens Jurgens is de keuze voor het moederschap juist de ultieme vrijheid en maakt ze vrouwen sterker en wijzer. Het is een keuze voor verantwoordelijkheid.
Maar Fleur Jurgens komt niet alleen op voor vrouwen. Ze vindt dat, naast het moederschap, ook mannen door het feminisme in de verdrukking zijn gekomen. Ook zij verdienen nieuwe waardering voor hun werk. Doordat mannen in het traditionele feminisme weinig goed konden doen is het aantal echtscheidingen dramatisch gestegen, met vooral voor vrouwen, zeer nadelige financiële gevolgen. Dit betreft direct de bekende financiële afhankelijkheid die de overheid en feministes als Heleen Mees zo hekelen. Fleur Jurgens heeft hiervoor een verfrissende oplossing: gewoon bij elkaar blijven, in voor- en -tegenspoed!
Gezin als hoeksteen
Naast haar pleidooi voor Vrouwenkracht vindt Jurgens dat ook het gezin als hoeksteen van de samenleving nieuw respect verdient.
'Het zal voor iedereen een weldaad zijn dit weer op waarde te schatten: voor de gestresste supermoeders, de gefrustreerde vaders en de overbelaste kinderen. Het zou rust kunnen brengen, eenheid en fatsoen op straat.'
Binnen het gezin vormen man en vrouw een 'winning team', dat elkaar biologisch en evolutionair gezien perfect aanvult. Mannen verdienen daarom meer respect en waardering dan ze nu, dankzij het feminisme, krijgen.
De burgerlijke revolutie is zelfs al begonnen! Dat is bijvoorbeeld te merken aan de roep om strengere opvoeding en strengere aanpak van criminaliteit.
Dit boek moet je lezen!
Het enige wat ik niet leuk vindt aan dit boek, is dat ik het niet zelf heb geschreven!
Weliswaar wordt de Burgertrut wat karikaturaal neergezet, als een poetsende huisvrouw, haar pleidooi voor herwaardering van het werk dat zorg en opvoeding is, is verfrissend en goed onderbouwd.
Een kwetsbare plek in het boek zou kunnen zijn dat Jurgens uitgaat van aangeboren verschillen tussen mannen en vrouwen, en een aangeboren moederinstinct. De laatste jaren zijn er verschillende boeken gepubliceerd waarin het moederinstinct als een maatschappelijk verzinsel wordt gepresenteerd. Denk aan 'De mythe van het moederschap' van Elisabeth Badinter en 'de perfecte moeder' van Aminatta Forna. Maar Jurgens besteed hier wel enige aandacht aan. Zij concludeert echter dat dit niet voor Nederlandse vrouwen geldt.
'Het ouderinstinct kon in Nederland blijkbaar floreren dankzij de hierboven beschreven burgerlijke moraal, die het gezinsleven tot morele plicht der burgers had verheven.'
Opmerkelijke citaten
Sommige uitspraken in het boek kunnen zo op een tegeltje!
'Hun herinneringen aan deze eerste jaren zijn de patronen voor later. Ik heb graag enige greep op die patronen.'
'Op een kantoor zal ik snel vervangbaar bliken. Voor mijn kinderen ben ik geenszins vervangbaar.'
'Het is een van de belangrijkste taken van elke generatie: de volgende generatie met dit vermogen op te voeden.'
Leestip
Geen zin in mijn gezin
Meer weten?
