Lust ik lekker toch niet: sprookjes en recepten

Wist jij dat sneeuwwitje van witlof houdt en heerlijk kookt met de paddestoelen die de dwergen uit het bos meebrengen?

En dat Assepoester pompoensoep maakt van het vruchtvlees van de uitgeholde pompoen, die later in een koets verandert?

In het boek Lust ik lekker toch niet van Saskia Masselink staan vijf smakelijke eet- en kooksprookjes.

Het is het eerste boek van Suzanne Verbeek. Saskia Masselink illustreerde meerdere kinderboeken en ook veel boekomslagen. Het boek is een succes: het tweede deel in de serie ‘Sprookjes om van te smullen’ is in de maak.

Lust ik lekker toch niet: wat kun je verwachten?

In de sprookjes bereiden de hoofdpersonen maaltijden, en wordt er goed en met smaak gegeten. Na elk sprookje vind je de recepten die in het sprookje bereid worden en nog enkele andere.

Eerste indruk van Lust ik lekker toch niet

Toen ik het boek voor het eerst bekeek sprak de vormgeving me direct aan. De illustraties bedekken de hele pagina en de tekst is erin opgenomen. De kleuren zijn diep en warm. De recepten die in het boek staan hebben klinkende namen als:

• Dwergenhapjes van Sneeuwwitje
• Lofjes met noten-honingkorstje
• De gouden soep van Assepoester

Voorbeeld

Als sneeuwwitje aankomt in het huisje van de Zeven Dwergen heeft ze honger. Sneeuwwitje ziet in de keuken wat lofjes en daar is ze dol op. Ze maakt een heerlijke witlofschotel klaar. Als de dwergen thuiskomen ruikt het heerlijk in de keuken en samen smullen ze ervan.

Op deze manier worden de gerechten en het klaarmaken en smullen ervan in de sprookjes verwerkt. Suzanne Verbeek heeft de sprookjes op deze wijze herschreven om haar eigen kinderen de groenten te laten eten die ze niet zo graag lusten. Zo van: ‘Als roodkapje het eet dan eet ik het ook.’ Dat werkte bij haar eigen kinderen en ook bij andere kinderen bleek deze methode succesvol te zijn.

Groentes aantrekkelijk gemaakt voor kinderen

De recepten in het kookboek zijn vindingrijk, en ze nodigen uit tot het klaarmaken ervan. Met een speciale bereidingswijze wordt geprobeerd de groenten aantrekkelijk te maken voor kinderen. In een spruitjesschotel wordt bijvoorbeeld room en sinaasappel verwerkt, en paprika wordt ontveld en gepureerd in flensjes gestopt.

Veel recepten spreken me aan, zoals 'Tomatenbeignets': een soort koekjes gemaakt van o.a. aardappel, (zongedroogde)? tomaten en polenta en van een recept als 'Kip met sinaasappelsaus' krijg ik ook trek.

Leeftijdsgroep Lust ik lekker toch niet

In het boek staat niet voor welke leeftijdsgroep het bedoeld is. Ik denk dat “Lust ik lekker toch niet” geschikt is voor kinderen vanaf een jaar of 5 a 6. Het enige wat ik eigenlijk mis in dit boek is een voorwoord van de schrijfster zelf. Ik heb de uitgever benaderd om te weten te komen wat de schrijfster precies bewogen heeft tot het maken van dit boek. Je zou kunnen zeggen dat het voor de hand ligt wat de schrijfster met het boek voor ogen heeft gehad, maar ik had het toch leuk gevonden om dat in een voorwoord te lezen.

Conclusie over Lust ik lekker toch niet

Al met al is dit boek een aanrader. Het is een leuke vondst om sprookjes en recepten op deze wijze te combineren. De recepten zijn goed, precies omschreven en verrassend. Zeker een aanwinst voor mensen die van koken houden en het leuk vinden hun kinderen daarbij te betrekken. En wie weet is dit een manier om spelenderwijs de kinderen te bewegen tot het eten van meestal niet zo geliefde zaken als witlof, spruitjes en paprika!

Praktische informatie over Lust ik lekker toch niet