Moeders en Co van Sophie King review

Moeizaam heb ik mij door Sophie King's Moeders en Co geworsteld, een boek dat echt helemaal niets toevoegt aan de bestaande momlit.

Het verhaal is saai, slecht geschreven en de hoofdpersonen zijn oppervlakkig en zeurderig. De vrolijke roze kaft, met het ongegrijpelijke citaat van de Libelle: 'Lachen, gieren, brullen!'* zijn zeer misleidend.

Het enige originele aan dit boek, zijn de mailtjes en forumberichten aan het eind van ieder hoofdstuk, maar die zijn meestal onbegrijpelijk en lezen moeizaam.

Moeders & Co: plot

Het boek Moeders & Co gaat over gewone mensen en hun dagelijks bestaan, en hun dagelijkse beslommeringen. We leren Caroline kennen, wier man Roger is vreemdgegaan. Hoewel ze hebben besloten bij elkaar te blijven voor de kinderen, kan Caroline Roger niet vergeven.

Hoofdpersonen in Moeders & Co

Mark is freelance p.r.medewerker en voedt ondertussen in z'n eentje zijn twee ongezeglijke kinderen op terwijl zijn vrouw voor fraude in de gevangenis zit.

Dan is er nog Lisa, die na twee miskramen is geflipt, en nu ten onrechte denkt dat ze zwanger is, en een abominabele slechte spelling heeft getuige haar forumberichten.

De grootste zeur van het stel is Susan, die gebukt gaat onder de zorg van haar twaalfjarige dochter Tabitha, die een hersenbeschadiging heeft, maar desondanks even intelligent is als haar moeder. Het riep bij mij de vraag op waarom ze dat dan niet eens laat merken!

Opbouw boek

Sophie King gebruikt de bekende formule van een hoofdstuk per hoofdpersoon, en wisselt die af. Wat de vier hoofdpersonen met elkaar gemeen hebben is het forum van Mums at home, waar ze alle vier actief op zijn.

Sophie King heeft haar huiswerk goed gedaan: het beschreven forum is herkenbaar, van de onderwerpen tot en met de clichématige gebruikersnamen als 'Slummy mummy' en 'Earth mother'.

De karakters zijn cliché, niet boeiend, zeurderig en slachtofferig. Vooral Susan weet altijd de schuld bij een ander te leggen. Zo valt ze tijdens een onprettig gesprek met haar ex-man uit tegen haar dochter en geeft prompt haar ex de schuld van háár uitval:

'Tabitha keek geraakt naar haar op. Dat had ik niet moeten zeggen, dacht Susan. In een fractie van een seconde had ze hun zorgvuldig opgebouwde vertrouwensband tenietgedaan. Verdomme Josh. Verdomme.'

Brutale kinderen

Nog onsympathieker dan de karakters zijn hun ontzettend brutale kinderen! Zelden zag ik zo'n ongeregeld, asociaal stel kinderen! Ze jatten de creditcards van hun ouders, gebruiken stiekem hun beltegoed en als hun ouders hen er op aanspreken zeggen ze botweg: 'Fuck you!'

Toegegeven: Sophie King weet wel enigszins een spanningsboog op te bouwen wat betreft Lisa's zwangerschap. Ook verrast ze de lezer halverwege met het nieuws dat Mark neger is, maar ik ben er nog niet uit of dat niet eigenlijk slordigheid is en een voorbeeld van de oppervlakkigheid van haar karakters waardoor de lezer dus niet eens weet hoe ze eruit zien.

Misleidend persbericht

Het persbericht van Moeders & Co van uitgeverij A.W. Bruna staat haaks op dit oersaaie boek. Volgens het persbericht gaat het hier om een 'zeer grappig' boek, en ze citeren Libelle met: 'Lachen, gieren, brullen!'

Het doet me eraan twijfelen of Libelle en ik wel hetzelfde boek hebben gelezen. Een accurater omschrijving zou zijn: 'Gapen, geeuwen, vervelen!'

Koop dit boek alleen als je slaapproblemen hebt: het zal je ongetwijfeld helpen in slaap te vallen.

Praktische informatie over Moeders & Co

Moeders & Co is voor de vriendelijke prijs van 10,- te koop bij bol.com en meer is het ook echt niet waard.

Over Sophie King

Sophie King is het pseudoniem van journalist Jane Bidder. Ze schrijft en woont in Buckinghamshire met haar man, drie kinderen en een hond. Ook heeft ze een aantal kinderboeken en boeken over kinderen en opvoeden geschreven die onder haar eigen naam zijn verschenen.

* Ik heb de Libelle gemaild met de vraag of ze hun citaat zouden willen toelichten. Hieronder hun reactie:

Geachte mevrouw Orriëns,

We hebben uw email ontvangen.
De boeken-redactie heeft ons laten weten het inderdaad een grappig boek te vinden. De hoofdpersonen maken het zichzelf zo moeilijk dat ze regelmatig in bizarre situaties belanden. Al is het niet alleen maar lachen want er zit ook genoeg drama in.

Het opvoeden van een kindje met beperkingen, het hebben van een slechte relatie en handtastelijke collega's. Maar het is op zo'n warme manier geschreven dat je het met een glimlach uitleest.

Dat op de voorkant van het boek een citaat van Libelle is gebruikt, is ons niet bekend.

Vertrouwend u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Met vriendelijke groeten,

Ria van 't Hof
Informatiecentrum Libelle