Vrouwen en Ambitie

Vrouwen en ambitie
Vrouwen en ambitie
Fels, A.

De oorspronkelijke titel van Anna Fels' boek luidt Ambition in Women's Changing Lives, maar had net zo goed I am woman hear me weep! kunnen zijn.

Want oh, wat komen wij vrouwen er bekaaid van af. Jarenlang werden ons allerlei mogelijkheden onthouden, zoals scholing en interessante beroepen, en nu we die eindelijk verworven hebben verschijnen er nieuwe angels en klemmen. En één van de eerste levensbehoeftes, erkenning, krijgen we nog steeds niet!

'Door een diep geworteld cultureel vooroordeel wordt aan mannen automatisch erkenning gegeven, terwijl aan vrouwen erkenning, grotendeels onbewust, wordt onthouden, behalve in seksueel opzicht - waar het een aanvulling is op mannelijke behoeften.'

En lukt het je om ondanks alles, een succes te worden, dan wordt dat afgestraft met vraagtekens rondom je vrouwelijkheid. Een goed voorbeeld hiervan is de publiciteit rondom Sarah Palin, waarbij haar succes vraagtekens oproept over haar kwaliteiten als moeder! Op de omslag van opinieblad HP-De Tijd stond in grote letters: 'Is Sarah Palin een goede moeder?'
Waarom wordt nooit gevraagd of Balkenende een goede vader is?

Anna Fels' boek is dus zeer actueel.

Grondig en emotioneel

Anna Fels baseert zich in haar boek op haar praktijkervaringen als psychiater, wetenschappelijk onderzoek en interviews, en is daarin zeer grondig! Ik lees niet vaak een boek dat zo goed onderbouwd is.

En voor een non-fictie boek roept het verbazingwekkend veel emotie op. Van frustratie, over de soms wel erg uitgebreide opsomming van wetenschappelijke onderzoeken, tot woede over het gebrek aan erkenning voor vrouwen.

Erkenning is een basisbehoefte zegt Anna Fels, en het zgn. traditionele vrouwenwerk voorziet hier niet in. Kortom als thuisblijfmoeder sta je behoorlijk droog als het op schouderklopjes aan komt. Tijdens het lezen over dit onderwerp werd ik alsmaar bozer, en toen Floris eindelijk kwam aanzakken sloeg ik hem met het boek om de oren en verklaarde: 'Zie je nou wel! Het is heel normaal dat ik wel eens erkenning wil. Anna Fels zegt het ook!'

Mag ik de prozac? En een paar chocoladerepen?

Wat Anna Fels betreft heb ik overduidelijk een verkeerde keuze gemaakt door ervoor te kiezen fulltime te moederen. Volgens Anna is deze keuze de snelste route naar depressie en werkeloosheid. Alleen een baan in ploegendienst is even snel.

Ter illustratie:

'Vrouwen die een loopbaan of een levenswijze kiezen zonder steun van een omgeving die hen waardeert, moeten daarvoor een hoge prijs betalen. Ze begrijpen vaak niet, als zulke waardering ontbreekt, waarom ze zich zo ongemotiveerd en gedemoraliseerd voelen.

Ze wijten het aan hun eigen gebrek aan discipline, ruggengraat of talent. Maar als er geen bronnen van erkenning aanwezig zijn, of wanneer die bronnen tekort schieten of onvoorspelbaar zijn, dan is de kans dat een vrouw zal floreren in haar keuze, uitermate klein.'

en:

'Als je erkenning wilt is het moederschap wel de laatste plaats waar je moet zoeken.'

Niet dat het allemaal rozengeur en maneschijn is als je buitenshuis werkt:

'Vrouwen staan onder grote druk: 'Maar al te vaak moeten ze kiezen tussen twee kwaden: zich aanpassen aan de conventionele werktijden, waardoor het moederschap er mogelijk bij inschiet, of zich neerleggen bij een traditioneel huwelijkspatroon, waardoor ze later in de problemen kunnen komen.'

Conclusie

Vrouwen en ambities is een zeer goed geschreven boek, en absoluut de moeite van het lezen waard. Het geeft een grondig, goed onderbouwd, zij het wat deprimerend beeld van het leven van vrouwen.

Het leest weliswaar niet super makkelijk weg, maar ik vind het toch een aanrader voor iedereen die zich wil verdiepen in haar vrouw zijn anno 2008.

Hoewel Anna Fels zegt geen oplossingen te hebben voor individuele vrouwen wil ze ons wel graag een collectief advies geven. En dat is onze krachten te bundelen in een politieke pressiegroep en zo invloed uit te oefenen op het regeringsbeleid.

'Tenzij vrouwen - en moeders in het bijzonder - zich meer gaan roeren in de politieke arena, is er onvoldoende slagkracht om de status quo te veranderen.'

En zo wordt 'hear me weep,' toch nog 'hear me roar!'

Overigens!

Vrouwen & Ambitie is in Nederland uitgegeven door Marieke Hoogwout, ex-marketingcoördinator en huisvrouw/thuisblijfmoeder die op haar 39ste het roer omgooide en haar eigen uitgeverij Reunion oprichtte.

Daarmee is zij één van de vrouwen die volgens Anna Fels 'de vrouwonvriendelijke structuren van de traditionele arbeidsmarkt omzeilen door zelf een bedrijf te beginnen.'

2 reacties

  1. Op zich wel een goede recensie en het terecht aanhalen van het Palin als voorbeeld waarbij onterecht aandacht komt op haar moeder zijn.
    Alleen beetje jammer dat je nu net verwijst naar mijn artikel waarin ik mijn uiterste best doe haar te beoordelen op haar kwaliteiten als bestuurder en iedere verwijzing naar de prive situatie irrelevant acht.
    🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *