Het Land

Het Land is een landerig boek!

Ik zou bijna zeggen: 'De verveling spat er af,' maar dat klinkt nog te actief voor dit boek waarin alles loom en traag is. Zelfs in de lucht gebeurt er nooit wat. Nog geen wolk die voorbij drijft.

Plot van Het Land

Het Land vertelt het verhaal van het basisschool meisje Betje. Betje vindt haar bestaan in haar boerengezin oersaai. Er gebeurt nooit iets. Noch in het nabijgelegen dorp, noch bij haar thuis.

Wanneer nieuwe bewoners hun intrek nemen in het dorp, reageren de dorpsbewoners achterdochtig en afwerend.

Een misplaatst groepsgevoel in combinatie met groepsdruk lijden tot een afschuwelijke tragedie.

Platteland: doods en saai

Als iemand die twee jaar geleden de stad verruilde voor het platteland is Het Land geen opwekkende literatuur. Zeker niet als je kinderen hebt, zoals ik.

Op Het Land zijn namelijk geen leuke kinderen om mee te spelen. Het verenigingsleven beperkt zich tot één enkele voetbalclub. En het vermaak bestaat uit een sjoelbak en een wei vol klaver.

Het bestaan van hoofdpersoon Betje wordt afgeschilderd als bekrompen, beperkt, saai en uitzichtsloos.

Toch lijken Betjes ouders wel degelijk gelukkig en tevreden in hun eenvoudige bestaan, waarin ritme en herhaling de hoofdrol spelen.

Associatie met Confetti op de dorsvloer

Het Land roept associaties op met Franca Treurs boek Confetti op de dorsvloer. Ook daarin spelen christelijke bekrompenheid en het boerenbestaan een negatieve hoofdrol. Blijkbaar is het in de mode om je jeugd in een klein christelijke milieu 'af te zeiken'.

Genoeg van die negatieve inslag

Ik heb eigenlijk een beetje tabak van die negatieve inslag. Toegegeven, dit soort streng gereformeerde milieus kunnen beklemmend, bekrompend en intolerant zijn. Maar er zit ook een andere kant aan: een kant waarin mensen tevreden zijn met hun bestaan. Waarin mensen gelukkig kunnen zijn met het ritme van de seizoenen, en blij met kleine dingen.

Tevreden zijn met wat je hebt, en leven in het moment.

Wat dat betreft leven ze heel Boeddhistisch!

Het verhaal van Het Land

Hier rusten mijn vingers even stil op de toetsen! Want tsja, wat ís nou eigenlijk het verhaal van Het Land? Het is een landerig verhaal, dat is zeker. Maar wat gebeurt er nou precies? Niet veel is het antwoord.

Tot het boek bijna uit is.

Dan gebeurt er iets, dat de verveelde lezer wakker schudt. Het is zo naar en gruwelijk dat ik er nog van kan rillen. Weg is de landerigheid. Vervangen door horror en afschuw.

Conclusie over Het Land

Ik vond het een saai, en wat vervelend boek. De insteek vond ik zo negatief. Maar net toen ik definitief wegsukkelde, kwam ik dus bij het eind. Toen ging ik rechtop zitten, en las vol gefascineerde afschuw de ontknoping.

Uiteindelijk is Het Land beslist niet landerig meer.

Wat anderen zeggen over Het Land

Ken je die citaten die op een boek worden gedrukt? Zoals 'Hilarisch!' of 'Humoristisch!'

Vaak slaan die nergens op. Maar in het geval van Het Land is vooral het citaat van de Linda erg bijzonder. Ik vraag me af of ze het boek wel gelezen hebben!

Lees maar: 'Sfeervolle roman die leest als een ode aan een verdwijnend Nederland. Niet missen.'

Als dit een ode is, dan wil ik wel eens weten hoe een klaagzang leest. En als er nog een stuk Nederland bestaat zoals dat beschreven wordt in Het Land, dan ben ik blij dat het verdwijnt!

Praktische informatie

Het Land is voor 17,95 te koop bij bol.com