Wake van Elizabeth Knox

Ken je dat, dat je een boek oppakt en de achterkant leest, en dat denkt: 'Wauw, geweldig! Dit lijkt me een superleuk boek!'

Dat had ik met Elizabeth Knox' boek Wake. Kijk maar:

'A small community in New Zealand is struck bij a sudden insanity. There are fourteen survivors...
... and one invisible monster that hasn't finished with them yet.'

Ik had helemaal zin om het te lezen.

En toch ben ik niet verder gekomen dan halverwege : (

Wake: waar gaat het over?

Je valt als lezer meteen in de akelige gebeurtenissen. Politievrouw Therese wordt geconfronteerd met een vrouw die zich krankzinnig gedraagd, en vervolgens akelig sterft.

Daarna maak je kennis met de vele andere personages en zie je door hun ogen de 'sudden insanity' waarover de achterflap zo veelbelovend repte. Alle mensen die krankzinnig zijn geworden sterven. Meestal door zichzelf!

De veertien overlevenden trekken met z'n allen in de gebouwen van het plaatselijke wellness centrum.

De No-Go

Ze ontdekken dat het dorp omgeven wordt door een soort rare laag. Als je daar in gaat val je flauw. Ze noemen het the No-Go.

Omdat er geen hulp komt proberen ze zich zo goed en zo kwaad te redden. Eén van de taken die ze op zich nemen is het bergen van de doden.

Vooral een verhaal over mensen

Wake is geen actieverhaal. En dat is goed nieuws, want daar houd ik ook niet van. Het gaat veel meer over de 14 mensen en hoe ze omgaan met de gebeurtenissen.

Maar op een gegeven moment komt er ineens een soort alien bij, die meer weet van de No-Go. Eerlijk gezegd heb ik het toen nog maar een paar bladzijdes volgehouden; toen haakte ik af.

Waarom heb ik dit boek niet uitgelezen?

Ondanks het intrigerende gegeven, van een tijdelijke krankzinnigheid die neerdaalt over een dorpje, had ik de grootste moeite om me te concentreren op het verhaal. Hoewel ik normaliter geen enkel probleem heb om Engels te lezen, vond ik het nu lastig.

Mijn grootste probleem was, zoals altijd, de grote hoeveelheid personages. Ik kan totaal geen namen onthouden, en wist dus de helft van de tijd niet met wie ik te maken had. En ik had ook geen zin om elke keer op te zoeken wie bij welke naam hoorde. Dat hielp allemaal al niet.

Maar de definitieve doodsklap was toch wel die alien. Toen haakte ik echt af. Ik vond dat helemaal geen leuke verklaring voor de krankzinnigheid. Dat in combinatie met het moeilijke Engels en de vele personages zorgden er voor dat ik het opgaf.

Dat doe ik niet graag, want ik vind het 'slordig' voelen als ik een boek niet uitlees.

Waarom dan toch een review?

In eerste instantie was ik niet van plan om een review te schrijven de Wake om dat ik het immers niet had uitgelezen. Maar toen dacht ik:

'Wacht eens even. Het feit dat ik het niet heb uitgelezen is ook informatief en veelzeggend.'

Vandaar dus een boekbespreking van een boek dat ik niet helemaal heb uitgelezen... Hoewel ik wel de laatste bladzijde heb gelezen om te zien hoe het afliep.

Conclusie over Wake

Wake is goed geschreven, met interessante karakters en een intrigerende plot. Om die reden geef ik het toch een 7.

Zelfs al kwam ik er zelf niet door...

Wake: praktische informatie

Wake kost 18,99 bij bol.com.