Ik had me erg verheugd op Martje van der Brugs boek Havo is geen optie.
Havo is geen optie: maatschappij-kritisch boek over ambitieuze ouders?
Havo is geen optie is vooral een streekroman
Weinig vaart of spanning
Er zit weinig vaart of spanning in het boek. Het kabbelt maar een beetje voort. Een tijdje kon ik nog wel genieten van de beschrijvingen van het dagelijks leven op een middelbare school, en het leven van superrijke mensen. Maar zonder spanningsboog, gaat ook dat vervelen.
Op een gegeven moment kwam er dan toch een beetje actie: er verdween een leraar. Dat hielp wel eventjes. Maar op een paar vage verwijzingen naar een potentiële dader, kabbelde het boek al snel weer gewoon verder.
De uiteindelijke ontknoping vond ik vrij slap. Een beetje zoals wanneer je een ballon opblaast, en hem dan loslaat.
Hoofdpersoon: oppervlakkig en weinig boeiend
Er zijn wat verwijzingen naar Jenneke's jeugd in een eenvoudig boerengezin, waar zij als enige excelleert op school. Haar ouders tonen nauwelijks interesse in haar vorderingen. Uiteindelijk besluit Jenneke om voorgoed te blijven lesgeven, maar dan volgt dus de slappe ontknoping van het mysterie van de verdwenen leerkracht. Daardoor besluit Jenneke acuut toch maar haar promotieonderzoek af te maken.
Ik vond dit allemaal wat slapjes en weinig geloofwaardig. Jenneke's karakter had wel wat steviger gemogen, wat mij betreft. En met wat meer diepte.
Wat is er wel goed aan Havo is geen optie?
- Je krijgt inderdaad wel een beetje een kijkje in het reilen en zeilen van een middelbare school
- Je krijgt een idee van het perspectief van leerkrachten
- Je hoort nog eens wat natuurkundige termen
Conclusie
Havo is geen optie is best een aardig boek. Maar verwacht geen kritische kijk op ambitieuze ouders, of het schoolsysteem. Wie insteekt op een gezellige streekroman zal niet bedrogen uit komen.
Geen opmerkingen
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Vink dan rechtsonder 'Melding sturen' aan.