|

Laat me niet los, Louise Doughty

laat met niet los

Laat me niet los is een boek dat je niet loslaat.

De schrijfstijl is zo goed, dat de plot er bij wijze van spreke een beetje schamel bij afsteekt. Maar de twist aan het eind, maakt dit helemaal goed.

Louise Doughty is een fantastisch schrijfster! Iedereen die wel eens een cursus schrijven heeft gevolgd heeft vast wel van het advies: 'Show, don't tell' gehoord. Als schrijver moet je niet letterlijk schrijven wat je wilt vertellen, maar je moet het laten zien. En daarin is Louise Doughty een meester.
Juist door de dingen die ze niet zegt, zegt ze heel veel! En dat maakt dat het verhaal je als lezer meevoert.

Het verhaal 

De hoofdpersoon van Laat me niet los is Yvonne Carmichael. Yvonne heeft een succesvolle carrière in de wetenschap, en geniet aanzien. Ze is al jaren comfortabel getrouwd met haar man Guy, en hun twee kinderen zijn inmiddels het huis uit. Yvonne's leven is comfortabel, succesvol en gelukkig.

Alles gaat goed, en dan toch dit?

Dan doet ze iets wat geheel in strijd lijkt met haar karakter. Ze laat zich verleiden door een man die ze niet kent, en ze krijgen een spannende affaire. Haar minnaar is een ongrijpbare man, gehuld in geheimzinnigheid. Ze weet bijvoorbeeld niet eens hoe hij heet.

Verkracht

Als plot zou dit al voldoende kunnen zijn: succesvolle vrouw pleegt overspel. Maar dan wordt Yvonne op een feestje van haar werk bruut verkracht door een collega. Ze durft onder andere niet naar de politie te gaan, omdat ze bang is dat haar overspel dan zal uitkomen.

Als die collega haar vervolgens blijft lastig vallen vraagt ze haar minnaar om hulp. Die hulpvraag leidt er toe dat zowel Yvonne als haar minnaar in de gevangenis belanden.

Prachtige spanningsboog en opbouw van het verhaal!

Het boek begint in de rechtszaal, met Yvonne Carmichael in de getuigenbank. Ze wordt ondervraagd door de advocate van haar minnaar. Yvonne is vol vertrouwen, maar dan neemt haar verhoor een onverwachte wending.

Vervolgens neemt Louise Doughty de lezer bij de hand en vertelt het verhaal dat vooraf ging aan dat moment in de getuigenbank. Normaliter heb ik altijd een hekel aan boeken waarin je als lezer als het ware eerst heel veel informatie moet 'inhalen'. Maar in Laat me niet los, merkte ik het nauwelijks.

Doughty vouwt langzaam maar zeker de gebeurtenissen uiteen die hebben geleid tot het begin van het boek. Een belangrijke rol in het verhaal speelt het verhaal van een experiment waarover Yvonne's eerste advocaat haar vertelt.

'Een aantal wetenschappers nam een vrouwtjeschimpansee, samen met haar pasgeboren jong, en stopten ze bij elkaar in een speciaal geprepareerde kooi. De vloer van de kooi was van metaal waar gloeidraden in waren verwerkt. Heel langzaam draaiden ze een knop omhoog en werd de vloer warmer en warmer. 

Eerst springen de chimpansee en haar jong een tijdje van de ene poot op de andere, maar al snel springt het jong natuurlijk in de armen van zijn moeder, om beschermd te worden tegen de hete vloer. 

En zo blijft de moeder nog een poosje de kooi rond springen en probeert ze weg te komen van de hete vloer, probeert ze in de spijlen te klimmen, wat niet lukt, maar uiteindelijk - en ze hebben het verschillende keren herhaal en het bleek elke keer zo te gaan - doet elke moederchimpansee hetzelfde. Ze legt haar jong op de vloer, en gaat er zelf opstaan.'

Deze anekdote vormt eigenlijk een soort van blauwdruk voor het verhaal.

Het personage Yvonne Carmichael

Waarom gaat een 50+ vrouw vreemd? Waarom neemt ze het risico van seks in een portiek als ze zoveel te verliezen heeft?

De verklaring die Yvonne zelf geeft is dat ze het eigenlijk gewoon zat was om zo braaf en capabel te zijn. Om altijd maar het juiste te doen: om hard te werken. Ze was zichzelf, en haar eigen bekwaamheid zat.

De hele affaire is iets wat ze nou eens puur voor zichzelf doet.

Carrière en gezin

Gezien de druk van de overheid op vrouwen dat ze carrière moeten maken, is Yvonne Carmichael een intrigerende karakter. Zij ís het vleesgeworden succes. Maar uiteindelijk is het niet genoeg. Er is een leegte. En er zijn frustraties. Yvonne ís een succes geworden, maar ze heeft er hard voor moeten ploeteren om haar werk en gezin succesvol te combineren.

En hier schetst Doughty een fenomeen dat menig vrouw zal herkennen: als Yvonne's man iets met de kinderen doet dan wordt dat met gejuich en bewondering begroet. Maar als zij het doet, is het gewoon.

'Dat heeft hij nooit begrepen: ja, hij gaf me de tijd om te weken wanneer ik die eiste, maar mijn mijn tijd werd gezien als van ons gezin, tenzij ik aangaf dat ik iets anders wilde doen. Zijn tijd werd gezien als van hemzelf en zijn werk, tenzij ik eiste dat hij met ons mee zou doen. 

Zelfs de aardige mannen begrijpen niet hoe dat is. 'Wat is het probleem?' Ze vragen het treurig en proberen te doen wat juist is. 'Je hoeft het alleen maar te vragen...'

Yvonne's onderhuidse frustratie hierover speelt volgens mij ook een rol bij haar overspel.

Conclusie

Laat me niet los is een spannend, heel goed geschreven boek. Er zitten prachtige zinnen in, en soms levenswijsheden die je zo wilt opschrijven.

Gezien de schrijfstijl, vond ik de plot eerst zelfs een beetje simpel! Zo'n goed geschreven boek, en dan eigenlijk zo'n basic plotje? Maar de twist aan het eind tilde de plot naar hetzelfde niveau als de schrijfstijl.

Praktische informatie

Laat me niet los is voor 19,95 te koop bij bol.com.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *